Gdynia - najnowsze komentarze

Ujęcie Portu Wojennego i Elektrociepłowni w ramach Śródmieścia Gdyni to chyba lekkie nadużycie. Czy faktycznie tak są ustalone granice dzielnic Gdyni?

To jest boisko do piłki nożnej głównie ,nikt tam nigdy nie grał w tenisa ani w piłkę ręczną.

Same dobre ziomki, polecam, spoko dzielnia

Asortyment ubogi. Zamiast budować kolejny market, mogli zrobić z tym terenem porządek tj. zalesić, posadzić trawę. Tak mało jest przecież zieleni...

zburzony

www.bajkowo.com.pl

a jakie to są "duże ceny" ??

szkołę psuje tylko Wojciech Cichosz :)

pojebane skrzyzowanie jakis kretyn to zrobil

BAZA TECHNICZNA MARYNARKI WOJENNEJ (BTMW) Baza Techniczna Marynarki Wojennej jest oddziałem logistycznym 3 Flotylli Okrętów. Zajmuje się przygotowaniem, transportem i załadunkiem uzbrojenia rakietowego na okręty w portach wojennych i punktach bazowania, utrzymaniem sprawności i gotowości bojowej rakiet, a także wykonywaniem ich remontów i przeglądów. Zasadnicze uzbrojenie bazy to: rakiety typu „woda – woda”: P-15U, P-21, P-22, HARPOON, STANDARD oraz RBS15 Mk II, w przeszłości jednostka była uzbrojona w rakiety typu: „woda – woda” P-15 i „woda – powietrze” RZ-61 oraz torpedy. BTMW stacjonuje głównie w Gdyni. Składa się z dowództwa, kompanii zabezpieczenia, kompanii ochrony, wojskowej straży pożarnej, warsztatów remontowych oraz 4. i 6. baterii technicznej w Gdyni, 5. baterii technicznej w Dąbrówce i składu w Ustroniu Morskim.

Historia Bazy Technicznej MW Historia Bazy Technicznej Marynarki Wojennej sięga roku 1963, kiedy to dowódca Marynarki Wojennej rozkazem organizacyjnym z dnia 7 marca podporządkował dowódcy 3 Brygady Kutrów Torpedowych nowo utworzony 3 Dywizjon Kutrów Torpedowych oraz 3 Składnicę Broni Podwodnej. Natomiast rozkazem personalnym nr 017 z 30 marca na pierwszego dowodzącego Składnicą wyznaczył por. mar. Janusza Kasperka. Pięć dni później - 4 kwietnia 1963 roku oficerowie wyznaczeni do pełnienia służby w 3 Składnicy Broni Podwodnej udali się do wyznaczonego jednostce miejsca dyslokacji-Helu i rozpoczęli tam przygotowanie do szkolenia podległej kadry i marynarzy oraz do przyjęcia sprzętu. Dzień ten-pierwszy moment faktycznego działania naszego protoplasty został przyjęty jako data powstania Bazy Technicznej Marynarki Wojennej. Po okresie intensywnego szkolenia i dopuszczeniu przez Komisję powołaną rozkazem dowódcy Marynarki Wojennej, do samodzielnego wykonywania zadań bojowych żołnierzy Składnicy poddano sprawdzeniu ich praktycznych umiejętności. Pierwsza samodzielnie przygotowana w Bałtyjsku rakieta została 11 maja 1964 roku wystrzelona z wyrzutni ORP „HEL” i trafiła bezpośrednio w cel. W kolejnych latach jednostka otrzymała nowy sprzęt i kolejne rakiety. W roku 1965 jednostka została przeniesiona do nowo wybudowanych obiektów w Gdyni Demptowie. W tym samym roku, 31 października Dowódca Marynarki Wojennej zmienił podległość 3 Składnicy Broni Podwodnej i podporządkował ją Szefowi Służb Technicznych i Zaopatrzenia Dowództwa Marynarki Wojennej. Kolejne lata to okres dalszego rozwoju i restrukturyzacji. Utworzono sekcję ogólną, kwatermistrzostwo i warsztat remontu samochodów a 2 lipca 1967 r. w Helu powstała 6 bateria techniczna przeznaczona do realizacji powierzonych jej zadań w tamtejszym porcie. W listopadzie 1969 roku w związku z planami włączenia do sił MW niszczyciela rakietowego dysponującego rakietami „woda-powietrze”, do Baku (ZSRR) została skierowana grupa specjalistów w celu przeszkolenia w obsłudze i przygotowaniu do strzelań nowych rakiet. Żołnierze powrócili do Polski w kwietniu 1970 roku, a już w 3 miesiące później dostarczono nowe rakiety RZ-61, które wraz z osprzętem dotarły do jednostki. Zmiany w koncepcji działania sił Marynarki Wojennej spowodowały konieczność kolejnej reorganizacji. Zarządzeniem szefa sztabu generalnego WP oraz rozkazem dowódcy Marynarki Wojennej z dniem 1 sierpnia 1971 roku 3 Składnica Broni Podwodnej została przeformowana w Bazę Techniczną Marynarki Wojennej. Od tej pory baza przygotowuje się do osiągnięcia zdolności do realizacji zasadniczych zadań z MSD i polowych pozycji technicznych oraz w każdych warunkach i w dowolnie określonych portach polskiego wybrzeża. Realizując tą koncepcję, pod koniec 1972 roku 6 bateria techniczna została przebazowana z Helu do Gdyni Demptowa. Zmiany objęły także posiadany sprzęt rakietowy. Na przełomie lat 1983/84 jednostka przyjęła pierwszy transport nowych technologicznie rakiet, których obsługą zajęła się 6 bateria techniczna. W ramach dalszej reorganizacji z etatu BTMW wyłączono grupy torpedowe, które w grudniu 1983 roku zostały przekazane do 1 Składnicy Marynarki Wojennej. Ponadto w roku 1988 rozformowany został 9 Dywizjon Artylerii Nabrzeżnej w Ustce, a na jego bazie powstała nowa 9 bateria techniczna, która zgodnie z rozkazem dowódcy Marynarki Wojennej w 1996 została przebazowana do Ustronia Morskiego. Baza Techniczna Marynarki Wojennej 1 czerwca 1992 roku zgodnie z rozkazem dowódcy Marynarki Wojennej została podporządkowana dowódcy 3 Flotylli Okrętów. Rok 2001 roku przynosi zmianę dotychczasowego etatu. Powstały nowe piony organizacyjne i kompania zabezpieczenia. Po wycofaniu z uzbrojenia systemu RZ-61, w lipcu 2003 r. 5 baterię techniczną przebazowano do m. Dąbrówka. Po przejściu cyklu przygotowań i pomyślnym zdaniu egzaminu bateria osiągnęła gotowość do samodzielnego transportu i załadunku rakiet na fregaty typu Oliver Hazard Perry. BTMW przez kolejne lata z dużym profesjonalizmem przygotowywała rakiety do strzelania w ramach ćwiczeń Marynarki Wojennej. Pomyślne wykonanie strzelań rakietowych przez okręty świadczy o rzetelnym i fachowym przygotowaniem rakiet przez naszych specjalistów. W ostatnich latach następuje dalsza reorganizacja jednostki. Rakiety typu woda-woda i woda-powietrze są stopniowo wycofywane z eksploatacji i przekazywane do Agencji Mienia Wojskowego. Baza jest wyposażana w nowe rakiety typu Harpoon i Standard. Przyszłość bazy to jednak nowe uzbrojenie – rakiety woda-woda typu RBS, które znajdują się już w bazie.

1 Morski Pułk Strzelców im. płk. Stanisława Dąbka (1 mps) – oddział zabezpieczenia Dowództwa Marynarki Wojennej RP w latach 1989-2007. W 1976 roku został sformowany 3 Pułk Zabezpieczenia Dowództwa Marynarki Wojennej. 15 września 1983 roku Minister Obrony Narodowej nadał pułkowi imię patrona - pułkownika Stanisława Dąbka. 26 sierpnia 1989 roku 3 Pułk Zabezpieczenia Dowództwa Marynarki Wojennej im. płk. Stanisława Dąbka został przemianowany na 1 Morski Pułk Strzelców im. płk. Stanisława Dąbka. Jednostka była oddziałem gospodarczym. Zadaniem pułku było wsparcie procesu dowodzenia i łączności oraz zabezpieczenie logistyczne Dowództwa Marynarki Wojennej. Ostatnim dowódcą 1 Morskiego Pułku Strzelców był kmdr dypl. Zenon Juchniewicz. Jednostka kontynuowała tradycje 1 Morskiego Pułku Strzelców, który stacjonował w Gdyni-Witominie i we wrześniu 1939 roku odznaczył się w obronie wybrzeża. Pułk brał udział w licznych uroczystościach patriotyczno-religijno-wojskowych w Wejherowie, Gdyni, Gdańsku, a także w uroczystościach centralnych w Warszawie. Współpracował z kołami kombatantów z Wejherowa i okolic, a także z władzami miasta Wejherowo i licznymi szkołami. 1 Morski Pułk Strzelców został rozformowany, a w jego miejsce od 1 stycznia 2008 roku funkcjonuje Oddział Zabezpieczenia Marynarki Wojennej im. płk. Stanisława Dąbka (JW 4024).

Zbyt tanio nie jest, w pobliżu są lokale tańsze z równie dobrym jedzeniem.

Jeśli dobrze pamiętam to kiedy byłem tam zimą 1983 roku stanowisko już było osunięte.

Od kiedy budynek został przeznaczony na mieszkanie socjalne na klatkach schodowych przesiaduje minelia z budynku Żeglarzy 5 i notorycznie spożywa alkochol...

Dawna rezydencja Leksztonia, właściciela ELGazu.

" Już w latach trzydziestych powstała drużyna piłkarska Orkan Wielki Kack. Stadion Orkanu znajdował się nieopodal torów kolejowych. Największym sukcesem przedwojennej drużyny było zwycięstwo na wyjeździe w Chyloni z tamtejszą drużyną aż 7:1. Po II wojnie światowej drużyna reaktywowała działalność. W 1965 klub zapisał się do 8 ligi (C-klasy). Zespół awansował do B-klasy, a w 1970 roku do A-klasy. W 1972 roku drużyna została pozbawiona boiska, w miejscu stadionu został wybudowany most Obwodnicy Trójmiejskiej nad torami kolejowymi. Na korzystanie boiska szkolnego nie zgodziła się dyrekcja szkoły i drużyna była zmuszona wypisać się z rozgrywek. Tak klub zakończył swoją działalność. Dziś drużyna raz do roku rozgrywa swoje mecze na boisku szkolnym w turnieju o puchar Przewodniczącego Rady Dzielnicy." KLUB KTÓRY W ZASADZIE "PRZETRWAŁ" - ISTNIEJE I NIE ISTNIEJE ..... LECZ W PAMIĘCI DAWNYCH GDYNIAN COŚ TAKIEGO BYŁO STĄD ... SPONTANICZNOŚĆ JAK WYŻEJ PRZEJAWIAJĄCA SIĘ W KONTYNUOWANIU TRADYCJI TEGO PRZEDWOJENNEGO KLUBU ......

Firma która spełni każdemu zadaniu. Niestety pracownicy traktowani jak więźniowie, uważani za ludzi trzeciej kategorii (niestety). Na miejscu prezesa wstydził bym się pokazywać ludziom na oczy.

Czytałem i ;) Misiek ma rację. Nie ma rzeki Źródło Marii bo to jest potok :P